Kot ragdoll — mruczek idealny? Sprawdź podstawowe informacje o rasie.

Kot ragdoll zachwyca swoją urodą każdego, kto go zobaczy. Niebieskie oczy i jedwabista sierść sprawiają, że rasa wygląda bardzo efektownie. A ci, którzy mieli okazję poznać ragdolle, są zauroczeni ich spokojnym charakterem. Chcesz dowiedzieć się więcej o tych kotach, zanim ragdoll trafi do Twojego domu? Sprawdź, jak długo żyje kot ragdoll, jaki ma temperament, jak wybrać odpowiednią hodowlę i ile kosztuje kot ragdoll. W artykule znajdziesz także informacje o pielęgnacji i żywieniu tej wyjątkowej rasy kota, więc czytaj dalej!

Kot ragdoll — podstawowe informacje

Ragdolle to koty długowłose, które ważą ok. 4-9 kg (kocury są większe i cięższe niż kotki). Rasę charakteryzuje jedwabisty włos, intensywnie niebieskie oczy oraz efektowne umaszczenie. Koty ragdoll dorastają bardzo powoli — pełną dojrzałość osiągają w wieku ponad trzech lat. Najbardziej charakterystyczną cechą rasy, poza efektownym wyglądem, jest ich niecodzienna cecha — gdy bierze się je na ręce, rozluźniają wszystkie mięśnie i robią się „wiotkie”. Nazwa ragdoll nawiązuje do tego zachowania, ponieważ w języku angielskim nazwa rasy oznacza dosłownie „szmaciana lalka”.

Umaszczenie ragdolli

Ragdolle mają umaszczenie typu:

  • Colourpoint — jasna sierść z ciemniejszymi znaczeniami na pyszczku, uszach, ogonie i łapach, bez białych elementów.
  • Mitted — oprócz ciemniejszych znaczeń na pyszczku, łapkach i ogonie pojawiają się elementy bieli: plama na pyszczku w kształcie odwróconej litery V, biel na brzuchu i łapach, czasami także na grzbiecie.
  • Bicolor — oprócz ciemniejszych elementów na pyszczku, uszach i ogonie mogą pojawić się białe elementy, czasem przeważające nad ciemnymi znaczeniami. Białe elementy to: broda, brzuch, łapy, skarpetki na łapach, często także pyszczek.

Ile lat żyje kot ragdoll?

Ragdoll to rasa dość mocno obciążona ryzykiem chorób genetycznych. Aby nie ryzykować pojawienia się takich chorób u naszego pupila, należy wybierać kocięta od profesjonalnych hodowców, którzy badają swoje zwierzęta przed dopuszczeniem ich do rozrodu. Średnia długość życia kota tej rasy to ok. 12-15 lat.

Ragdoll kot — historia

Ragdolle to stosunkowo nowa rasa — powstała w latach 60. XX wieku w Kalifornii. Hodowczyni kotów perskich, Ann Baker, postanowiła skrzyżować kocura birmańskiego z półdziką, białą kotką przypominającą turecką angorę. Kocięta będące wynikiem tej krzyżówki okazały się bardzo łagodne i wykazywały cechę tak charakterystyczną dla ragdolli — były „wiotkie” po wzięciu ich na ręce. Ann Baker miała przemyślany plan hodowlany i konsekwentnie go realizowała, umacniając pożądane cechy charakteru i efektowny wygląd kotów, stosowała nawet chów wsobny w celu pogłębienia określonych cech.

Niestety, hodowczyni ściśle kontrolowała rozwój hodowli (m.in. opatentowała nazwę ragdoll i zezwalała na jednoczesne istnienie maksymalnie 12 hodowli). W efekcie rasa niemal wymarła — tak się nie stało dzięki dwójce pasjonatów. Laura i Denny Deyton kupili od Ann Baker dwa ragdolle, a kilka następnych kotów od innych hodowców. To dzięki ich wysiłkom możemy dziś cieszyć się tymi wspaniałymi kotami.

Wyluzowany jak ragdoll, czyli charakter rasy

Ragdolle to bardzo łagodne, spokojne koty o przymilnym charakterze — lubią pieszczoty i towarzystwo opiekuna, są bardzo czułe. To sprawia, że źle znoszą samotność. Powinny także być kotami niewychodzącymi z powodu dużej ufności. Koty tej rasy nie są szczególnie aktywne i dorosłe ragdolle wolą spokojne wylegiwanie się niż zabawy, dlatego właściciel powinien zachęcać je do aktywności, by nie dopuścić do nadwagi u swojego pupila. Ragdoll jest ciekawskim kotem i chętnie obserwuje wszystko, co dzieje się w domu. Doskonale sprawdzi się jako zwierzak dla osób starszych lub rodzin z dziećmi, ponieważ są bardzo cierpliwe i lubią towarzystwo ludzi, jednak dorośli powinni nauczyć dzieci właściwego obchodzenia się z kotem. Wobec zwierząt ragdolle są ugodowe i bardzo cierpliwe, nie prowokują konfliktów, za to z pewnością docenią obecność innych zwierzaków, która ułatwi im spokojne oczekiwanie na powrót opiekuna do domu.

Opieka nad ragdollem

Kot ragdoll doskonale sprawdzi się w domu niewychodzącym, co oznacza, że będzie cały czas spędzał w domu, bez możliwości wychodzenia na zewnątrz. Dzięki temu kot jest bezpieczny (nie grozi mu np. potrącenie samochodem), a także sam nie stanowi zagrożenia dla dzikich zwierząt (ptaków, owadów i małych ssaków). Pamiętajmy, że kot będzie wymagał naszej opieki przez kilkanaście lat — przed podjęciem decyzji warto upewnić się, że żaden z domowników nie ma alergii, a także zastanowić się, co zrobimy z kotem podczas wakacyjnych wyjazdów lub przeprowadzek. Warto również rozważyć kwestię finansową — kot w domu oznacza konieczność zakupienia wyprawki, regularne wydatki na żwirek i karmę, a kiedy zachoruje — dochodzą do tego koszty leczenia.

Pielęgnacja

Długa sierść ragdolla jest prosta w pielęgnacji, jednak wymaga od opiekuna regularności. Należy systematycznie szczotkować długą sierść pupila oraz czyścić sierść na udach (tzw. portki) oraz ogonie, jeśli zabrudzi się podczas wizyty w kuwecie (wystarczy użyć ręcznika lub ściereczki zwilżonej wodą). Regularne szczotkowanie usuwa martwe włosy, co ogranicza ryzyko wystąpienia kul włosowych u kota. Właściciel ragdolla powinien także regularnie sprawdzać stan uszu oraz pazurów. Pazury przycinamy w razie potrzeby.

Żywienie

Ragdollom często dopisuje apetyt, dlatego opiekun powinien pilnować dawek pokarmowych, by nie dopuścić do otyłości swojego pupila. Jak każdy kot, ragdolle powinny otrzymywać posiłki wysokiej jakości, w większości złożone z mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego (chrząstki, tłuszcze, podroby). Coraz popularniejsza staje się dieta BARF, czyli żywienie kota posiłkami skomponowanymi z surowego mięsa, dodatków oraz suplementów (m.in. tauryny). Wymaga ona od właściciela regularności oraz przyswojenia wiedzy z zakresu żywienia kotów, jednak jest bardzo zdrowa dla zwierząt. Alternatywa to gotowe karmy komercyjne — wówczas należy wybierać produkty o dobrym, naturalnym składzie, z przewagą mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego, bez zbóż. Warto pamiętać, by nie żywić kota wyłącznie suchą karmą, ponieważ wówczas w jego pokarmie znajduje się zbyt mało wody, co może prowadzić do problemów zdrowotnych.

Choroby ragdolli

Ragdolle pochodzą od kilku kotów krzyżowanych w bliskim pokrewieństwie, co oznacza duże obciążenie chorobami genetycznymi. Koty tej rasy mają problemy z układem moczowym (mogą cierpieć m.in. na wielotorbielowatość nerek, która prowadzi do niewydolności tego organu oraz kamicę pęcherza). Pojawiają się także schorzenia układu krążenia (m.in. kardiomiopatia przerostowa). U ragdolli często występują choroby przyzębia (zapalenie dziąseł, ale także odkładanie się kamienia nazębnego), dlatego warto regularnie sprawdzać kocie zęby, a nawet spróbować je szczotkować. Niektóre linie hodowlane (zwłaszcza z australijskimi kotami w rodowodzie), mogą przenosić genetyczną chorobę o nazwie mukopolisacharydoza.

Warto pamiętać!

Aby zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób układu moczowego, opiekun powinien kontrolować, czy jego kot przyjmuje dostatecznie dużą ilość płynów. Jeśli kot niechętnie pije, można kupić specjalną fontannę dla kota, która zachęca do picia. Jednak najprostszym i najbardziej naturalnym dla kota sposobem przyjmowania płynów jest dodawanie odrobiny wody do każdego posiłku pupila.

Hodowla ragdolli — jak wybrać najlepszą?

Ze względu na obciążenie genetyczne całą listą chorób, warto zapytać hodowcę o wyniki badań jego kotów. Profesjonalna hodowla bez problemu przedstawi nam wyniki badań, dzięki czemu zyskamy pewność, że kupujemy kociaka, który nie będzie predysponowany do groźnych schorzeń. Rasowego kota warto szukać wyłącznie w hodowlach zrzeszonych w związkach hodowców, np. World Cat Federation (WCF) lub Federation Internationale Feline (FIF-e). Polski związek podlegający pod te organizacje to Polska Federacja Felinologiczna – Felis Polonia. Wówczas kupujemy ragdolla z rodowodem i mamy pewność co do jego pochodzenia oraz dobrego stanu zdrowia. Co więcej, możemy cieszyć się kociakiem dobrze zsocjalizowanym, urodzonym w hodowli prowadzonej z myślą o dobrostanie kotów.

Kot ragdoll — cena

Kociak ragdoll z rodowodem kosztuje ok. 2500-6000 zł. Cena zależy m.in. od tytułów wystawowych rodziców kotka oraz tego, czy kupujemy zwierzaka z przeznaczeniem do hodowli, czy na domowego pupila. Za niższą cenę możemy kupić nieco podrośnięte koty, które nie znalazły domów lub kociaki, które są niezgodne ze wzorcem rasy. Naszą czujność powinny wzbudzić ogłoszenia o sprzedaży ragdolli bez rodowodu lub z „rodowodem” nowo powstałych związków — w taki sposób często działają pseudohodowle.

Nasi eksperci radzą

PODOBNE WPISY