Syberyjski husky to pies, którego potrafi rozpoznać każdy. Wiele osób wie także o zamiłowaniu tych zwierzaków do aktywności i przestrzeni. Choć są to bardzo przyjazne psy, darzone powszechną sympatią, to jednak wielu przedstawicieli tej rasy trafia do schronisk i fundacji.
Przeczytaj nasz artykuł i dowiedz się więcej o wyjątkowych psach z dalekiej północy, sprawdź, jaki charakter ma husky i jakiej opieki wymaga. Dzięki temu ocenisz, czy ten czworonóg pasuje do Twojego stylu życia i czy będziesz dobrym opiekunem dla psa tej rasy. Poznasz także imiona dwóch legendarnych husky, które zapisały się na kartach historii.
Syberian husky – podstawowe informacje
Husky syberyjski to rasa zaprzęgowych psów północnych, należąca do 1 sekcji V grupy FCI (Szpice i psy w typie pierwotnym: północne psy zaprzęgowe). To średniej wielkości pies pracujący, o wilkowatym wyglądzie. Husky osiąga wysokość w kłębie z przedziału 51–56 cm i waży ok. 16–27 kg. Porusza się lekko, płynnie, z dużą swobodą. To umiarkowanie umięśniony pies, który ma stojące, trójkątne uszy, ogon przypominający lisią kitę i prostą linię grzbietu. Charakterystyczne oczy husky mogą mieć brązową lub jasnoniebieską barwę, ale zdarzają się także psy z heterochromią, tj. u których każde oko ma inny kolor. Ich sierść jest krótka i składa się z dwóch warstw – włosa okrywowego średniej długości oraz bardzo gęstego podszerstka, który stanowi doskonałą izolację przed zimnem.
Umaszczenie husky
Dopuszczalne są wszystkie umaszczenia, od jednolicie białego po całkowicie czarne, a także wilczaste (agouti) oraz łaciate (pinto). Jednak najpopularniejsze są różne odcienie szarości, maść czekoladowa, sobolowa, ruda i czarna – z białymi łapami, piersią oraz białą maską na pysku.
Jak długo żyje pies husky?
Średnia długość życia syberyjskiego husky to ok. 12–15 lat. Jest to normalna długość życia psów średniej wielkości. Aby jak najdłużej cieszyć się towarzystwem czworonoga, warto wybierać psy po przebadanych rodzicach, wolnych od chorób genetycznych. Należy także zapewnić psu odpowiednią dietę, solidną dawkę ruchu i regularne wizyty u weterynarza.
Husky syberyjski – historia rasy
Początki rasy sięgają nawet 2–3 tysięcy lat wstecz, aż na mroźną Syberię. Tam, na terenach zamieszkiwanych przez Czukczów, Kamczadalów, Koriaków i Jukagirów, stopniowo wykształcała się rasa psów używanych do myślistwa i pracy w zaprzęgu. Psy miały być na tyle małe, by nie potrzebowały dużo pokarmu, ale na tyle silne, by mogły z powodzeniem ciągnąć średniej wielkości ciężary na długich dystansach. Czukczowie wpływali na kształtowanie rasy, kastrując wszystkie samce psów zaprzęgowych poza najlepszymi, które stawały na czele zaprzęgu. Ten zabieg nie tylko ograniczał liczebność psów i ułatwiał ukierunkowanie hodowli, ale także zapobiegał konfliktom w zaprzęgach liczących nierzadko kilkanaście psów, a dodatkowo ułatwiał zatrzymywanie tłuszczu w organizmie psa. Zaprzęgi Czukockich psów potrafiły pokonywać dystans 120 km w ciągu 6 godzin.
Na początku XX wieku potomkowie dzisiejszych syberian husky zostali sprowadzeni do Kanady przez rosyjskiego handlarza futrami Williama Goosaka – a przynajmniej tak głoszą przekazy. Bardzo prawdopodobne, że psy, wraz z wędrującymi właścicielami, wcześniej przedostały się z Syberii na Alaskę. Goosak wystawił swoje psy w wyścigu zaprzęgów. Niepozorne, niewielkie psy wzbudzały śmiech i zyskały pogardliwe określenie „syberyjskich szczurów”, jednak szybko pokazały swoje ogromne możliwości. Rasa zwróciła uwagę Leonarda Seppali, który udoskonalił ją, wykorzystując dolew krwi lokalnych psów i tym samym dał początek rasy husky, którą znamy obecnie.
Husky – zapisane na kartach historii
Psy tej rasy wielokrotnie zapisały się na kartach historii, towarzysząc ekspedycjom naukowym (prowadzonym np. przez Roalda Amundsena), a nawet ratując ludzkie życie. Takimi czworonożnymi bohaterami okazały się Togo i Balto. Oba husky były liderami zaprzęgów, które bezpiecznie i w rekordowo krótkim czasie dowiozły do miasta Nome na Alasce lek na błonicę. Togo przebył najdłuższy i najbardziej niebezpieczny odcinek. Ostatnia część trasy przypadła zaprzęgowi z Balto na czele. Maszera kierującego zaprzęgiem dotknęła ślepota śnieżna, dlatego mógł polegać tylko na instynkcie Balto. Wyprawa obliczona na 13 dni zajęła zaprzęgom zaledwie 6, a mieszkańcy Alaski otrzymali ratujący życie lek.
Husky – charakter
Husky to rasa bardzo przyjaźnie nastawiona do ludzi i psów. Zwykle lubią także dzieci, o ile maluchy zostaną nauczone odpowiedniego zachowania wobec czworonogów. Husky syberyjski jest bardzo towarzyski i nie lubi samotności – wówczas szybko się nudzi, a znudzony husky to… niszczycielski husky. Pomysłowość rasy w tej kwestii nie zna granic. Te czworonogi z łatwością przeskoczą wysokie ogrodzenie lub będą się po nim wspinać, a w domu z pewnością znajdą sobie zajęcie, jeśli właściciel będzie zostawiał je zbyt długo samym sobie. Choć husky syberyjski rzadko szczeka, często wokalizuje w inny sposób (wycie, skomlenie).
Husky mają ogromną potrzebę ruchu i powinny wychodzić na długie spacery, biegać z opiekunem lub być zabierane na wyprawy rowerowe. Taki wybiegany husky z powodzeniem zniesie kilka dni lenistwa – w końcu psy zaprzęgowe również nie biegały w zaprzęgach każdego dnia. Należy jednak zadbać, by to lenistwo nie stało się regułą. Husky są wyjątkowo aktywną rasą i nie ma nic smutniejszego niż apatyczny syberyjski husky, wyprowadzany tylko na szybką rundkę dookoła bloku.
Psy husky mają bardzo silny instynkt myśliwski. To sprawia, że opiekun powinien zachować szczególną czujność, gdy w okolicy pojawiają się koty, ptactwo lub małe zwierzęta. W lesie bezwzględnie należy trzymać psa tej rasy na smyczy – widok sarny lub zająca z pewnością sprawi, że husky zapomni o całym świecie i pogna za zwierzyną.
Niezależna natura psów rasy husky sprawia, że mają one bardzo „swobodne” podejście do szkolenia. Szybko się nudzą i choć nauczą się niektórych komend, to nie należy oczekiwać, że za każdym razem wrócą na zawołanie, a znane sztuczki wykonają tylko wtedy, gdy uznają, że im się to opłaca. Jeśli chcesz zaprzyjaźnić się z psem husky, aktywnie spędzaj z nim czas – wspólne bieganie, jazda na rowerze czy długie wędrówki, to droga ich serca.
Opieka nad psem rasy husky
Pielęgnacja
Pielęgnacja psa rasy husky nie jest czasochłonna, jednak gubi on mnóstwo sierści, dlatego właściciel powinien regularnie szczotkować pupila, zwłaszcza w okresie linienia (skuteczny będzie np. furminator). Przyda się także… dobry odkurzacz. Kąpiel takiego psa może być niemałym wyzwaniem, ponieważ jego sierść bardzo długo schnie. Po umyciu należy przynajmniej częściowo osuszyć czworonoga suszarką lub kąpać go latem. Opiekun powinien także regularnie kontrolować stan pazurów i uszu pupila.
Zdrowie
Syberian husky to rasa stosunkowo zdrowa i odporna, jednak przed zakupem szczeniaka warto zwrócić uwagę na kilka przypadłości. Psy tej rasy mogą cierpieć na dysplazję stawów, dlatego czworonogi dopuszczane do hodowli powinny mieć wykonane prześwietlenia (a hodowca powinien udostępnić wyniki zainteresowanym). W rasie zdarzają się także przypadki postępującego zaniku siatkówki, dermatozy cynkozależnej (która utrudnia wchłanianie cynku i prowadzi do problemów skórnych). Rzadziej występują choroby serca i padaczka, jaskra, zapalenie rogówki, dysplazja mieszków włosowych czy toczeń krążkowy.
Należy także pamiętać, że husky może źle znosić wysokie temperatury, dlatego warto zaopatrzyć się w matę chłodzącą lub udostępnić psiakowi zacienione miejsce (np. garaż lub piwnicę) w czasie upałów.
Husky – dla kogo?
Syberyjski husky to pies o ogromnej potrzebie ruchu i specyficznym charakterze, dlatego wśród miłośników rasy krąży powiedzenie, że albo się je kocha, albo nienawidzi. Jest w tym sporo prawdy. Niektórzy są zachwyceni charakterem tych psów, a dla innych będzie on męczący. Idealny opiekun psa rasy husky to osoba bardzo aktywna fizycznie, dla której sport to sposób na życie, a nie przykry obowiązek. Wycieczki rowerowe, wędrówki w terenie, bieganie i długie spacery bez względu na pogodę powinny być stałym elementem trybu życia właściciela takiego psa. Równocześnie powinna to być osoba przewidująca, która zadba o bezpieczeństwo pupila i będzie lubiła spędzanie czasu z psem, ale nie będzie wymagać od niego bezwzględnego posłuszeństwa.
Warto wiedzieć!
Psy rasy husky mają skłonności do ucieczek z powodu niezależnego charakteru i silnego instynktu myśliwskiego. Aby zwiększyć bezpieczeństwo swojego zwierzaka, zaopatrz go w mikroczip (koniecznie wprowadź numer do bazy lub poproś o to lekarza weterynarii), a do obroży lub szelek przypnij adresówkę ze swoim numerem telefonu.
Husky syberyjski – cena szczeniaka i wybór hodowli
Syberian husky to bardzo popularna rasa, także w Polsce, dlatego osoba, która marzy o szczeniaku husky, nie będzie miała problemu ze znalezieniem wymarzonego psiaka. Ceny wahają się w granicach 2–5 tysięcy złotych i zależą np. od wieku psa, rodowodu, renomy hodowli, umaszczenia czy przeznaczenia czworonoga.
Z powodu dużej popularności rasy należy wybierać hodowlę z dużą dozą ostrożności – na rynku nie brakuje pseudohodowców. Zanim zdecydujesz się na konkretnego hodowcę, zapytaj o badania weterynaryjne psów i o warunki, w jakich żyją zwierzaki. Unikaj kupowania psów z przypadkowych miotów i od hodowców, którzy rozmnażają zwierzęta wyłącznie dla zysku. Doświadczony hodowca nie tylko zadba o rozmnażanie zdrowych psów i prawidłową socjalizację szczeniąt, ale także chętnie doradzi w kwestiach związanych z przyszłą opieką nad zwierzęciem.
A może adopcja husky?
Niestety, uroda psów rasy husky często bywa dla nich zgubna. Wiele osób wybiera je tylko ze względu na ich wygląd. Niewybiegane psy o silnym instynkcie myśliwskim często stają się problemem i trafiają do schronisk. Jeśli nie zależy Ci na rodowodowym psiaku, może warto rozważyć adopcję? Sprawdź pobliskie schroniska lub takie fundacje, jak Szajka Szarego Wilka, Haszcze Paszcze oraz facebookowe grupy (Adopcje HUSKY POLAND, HUSKY..MALAMUTY..PSIAKI PÓŁNOCY – pomoc i adopcje).
Rasy psów podobne do husky
- alaskan malamute,
- łajka wschodniosyberyjska i zachodniosyberyjska,
- samojed,
- karelski pies na niedźwiedzie,
- pies grenlandzki.
Dodaj komentarz