Średniej wielkości srebrzyste koty zachwycają swoim wyglądem, ale wielbiciele tej rasy przekonują, że to ich charakter i żywiołowe usposobienie są najbardziej ujmujące. Czy magiczna burmilla stanie się Twoim pupilem? Sprawdź najważniejsze informacje o tej rasie kotów, przeczytaj jak powstała i jakiej opieki wymagają koty burmilla.
Koty burmilla – podstawowe informacje
Burmilla (kot azjatycki cieniowany) to średniej wielkości kot, którego waga waha się w granicach 4–7 kg. Zwierzęta tej rasy mają proporcjonalną budowę, są średnio umięśnione i mają okrągłą, nieco spłaszczoną głowę, charakterystyczną dla azjatyckich ras kotów oraz pyszczek w kształcie spłaszczonego klina, uszy szerokie u nasady i zaokrąglone na końcach lekko nachylone do przodu. Natomiast oczy są lekko skośne, szeroko rozstawione i mają migdałowaty kształt.
Pożądanym kolorem oczu burmilli jest intensywna zieleń, ale dopuszcza się także kolor żółty i bursztynowy, zwłaszcza u młodych kotów i kociąt lub w przypadku niektórych typów umaszczenia (kremowego, rudego i szylkretowego). Niektóre organizacje dopuszczają niebieski kolor oczu u burmilli. Koty tej rasy mogą być krótkowłose i półdługowłose (półdługowłose są określane jako „Tiffanie” w organizacji felinologicznej GCCF,
tj. Governing Council of the Cat Fancy). Charakterystyczną cechą kotów rasy burmilla jest niezwykły kolor futerka.
Niezwykłe umaszczenie kota burmilla
Końcówki włosów u rasy burmilla są ciemniejsze niż reszta długości włosa, co wywołuje efekt aureoli otaczającej kocią sylwetkę. To charakterystyczna cecha tej rasy. Dopuszczalne umaszczenia różnią się zależnie od organizacji felinologicznej. Najczęściej możemy spotkać srebrzyste burmille z równomiernym umaszczeniem oraz z ciemniejszym wybarwieniem wzdłuż kręgosłupa i na ogonie. Niektóre organizacje dopuszczają umaszczenie czarne, czekoladowe, rude, liliowe lub niebieskie. Podszerstek może być srebrny lub złoty. Opuszki łap, kontur oczu i kolor nosa powinny pasować do kociego umaszczenia.
Sam temat umaszczenia burmilli i dziedziczenia maści jest dość obszerny, ponieważ burmilla dziedziczy umaszczenie po dwóch różnych rasach (kocie burmskim i persie szynszylowym), a niuanse w rodzajach maści często trudno dostrzec.
Jak długo żyją koty burmilla?
Kot burmilla żyje średnio 14–18 lat, czyli tyle, ile typowe koty. Często jest zdrowy i stosunkowo odporny na choroby. Jeśli opiekun zadba o prawidłowe żywienie pupila i regularne wizyty u weterynarza, będzie mógł przez długi czas cieszyć się towarzystwem burmilli.
Kot burmilla – historia rasy
Koty rasy burmilla zostały wyhodowane w Wielkiej Brytanii, w latach 80. XX wieku przez Mirandę Bickford-Smith. Była hodowczynią kotów burmskich. Pomiędzy jedną z jej kotek a szynszylowym kocurem rasy perskiej doszło do przypadkowego skojarzenia i w efekcie narodziły się pierwsze kocięta rasy burmilla. Nazwa rasy stanowi połączenie słów „burmese” „chinchilla”, czyli nazw ras przodków. Koty burmilla wciąż są bardzo rzadkie. Różne organizacje felinologiczne akceptują rasę na różnych zasadach (np. dopuszczając inne rodzaje umaszczenia lub uznając odmianę półdługowłosą za odrębną rasę Tiffany). Rasa została oficjalnie uznana przez organizację FIF-e w 1995 roku. Ze względu na trudności w hodowli rasa burmilla nie jest zbyt popularna.
Charakter kota burmilla
Wielbiciele tej rasy przekonują, że koty burmilla są bardzo przyjacielskie, łagodne i łatwo się nimi opiekować. Doskonale sprawdzą się nawet u osób niedoświadczonych – oczywiście jeśli opiekun będzie poszerzać swoją wiedzę o właściwej opiece nad kotem. Burmille to czułe i bardzo towarzyskie zwierzęta, które przez długi czas są energiczne i mają temperament, dzięki któremu uwielbiają się bawić, przez co nawet po wielu latach bardziej przypominają małe kociaki niż stateczne dorosłe koty.
Dzięki swojej towarzyskiej naturze burmilla szybko nawiązuje relacje ze wszystkimi domownikami i pozostałymi zwierzętami domowymi. To koty pełne miłości, zawsze gotowe na pieszczoty, wspólną zabawę czy po prostu dotrzymanie towarzystwa opiekunowi. Właściciele burmilli czasem podkreślają, że ta rasa ma „psi” charakter – właśnie z powodu silnego przywiązania do opiekunów i fakt, że koty tej rasy bardzo lubią towarzystwo człowieka, a przy tym są wierne i lojalne. Z zaskakującą łatwością dostosowują się do trybu życia swoich opiekunów i do ich nastroju, są też wyjątkowo empatyczne. Wyróżnia je także inteligencja i ciekawość świata. Burmille uwielbiają sprawdzać, co się dzieje dookoła i możesz mieć pewność, że szybko zauważą każdą, nawet najmniejszą zmianę w otoczeniu. Równocześnie szybko przyzwyczajają się do zmian, a gdy uznają, że sytuacja je przerasta – chowają się w jakimś kącie, by „ochłonąć” i wychodzą z niego, gdy wszystko wraca do normy.
Warto pamiętać, że burmille nie należą do kotów, które przesypiają większość dnia. To aktywne zwierzęta, które potrafią postawić na swoim, chętnie się bawią i eksplorują teren. Potrafią nauczyć się otwierania szafek, chętnie wskakują na meble i parapety, zdarza im się podbierać drobne przedmioty, by się nimi bawić. Są jednak przy tym tak wesołe i czułe, że nie sposób się na nie złościć. Warto zabezpieczyć balkon lub stworzyć wolierę w ogrodzie, by te żywiołowe koty mogły przebywać na świeżym powietrzu i obserwować otoczenie.
Burmille nie przepadają za samotnością i po prostu nudzą się same – ich energia nie ma wówczas znaleźć ujścia. W takiej sytuacji mogą głośno miauczeć i wyrządzać szkody. Jeśli domownicy przez większość dnia przebywają poza domem, warto pomyśleć o towarzystwie dla burmilli – najlepiej, przygarniając drugiego kota.
Kto będzie dobrym opiekunem dla kota rasy burmilla?
Wyjątkowy wygląd kotów tej rasy sprawia, że nawet osoby, które nie przepadają za kotami, szybko zakochają się w magicznych, zielonych oczach i uroczym charakterze tej rasy. Jeśli chcesz zostać opiekunem burmilli, już na samym początku potrzebujesz sporo wytrwałości – by znaleźć hodowlę tej rzadkiej rasy i doczekać się wymarzonego kociaka. Opiekun burmilli powinien przede wszystkim lubić spędzanie czasu ze swoim pupilem. Burmilla chce uczestniczyć w życiu swojego opiekuna i nie zadowoli jej tylko przesypianie dni gdzieś w pobliżu. Lubi się bawić, towarzyszyć podczas wykonywania codziennych czynności, drzemać na kolanach i sprawdzać, co słychać u każdego z domowników. Opiekun, który odwdzięczy się jej czułością i uwagą zyska kochanego, oddanego kota.
Osoba, która zdecyduje się na tę rasę, powinna szczególnie zadbać o zapewnienie burmilli wszystkiego, co jej potrzebne – jeśli pod Twoim dachem już mieszkały koty, z pewnością wiesz, jak prawidłowo je karmić i kiedy wymagają opieki weterynaryjnej. Jeśli burmilla ma być Twoim pierwszym kotem, warto przeczytać kilka książek o kotach i mieć stały kontakt z hodowcą, który z pewnością pomoże w zapewnieniu kotu prawidłowej opieki.
Opieka nad kotem
- Pielęgnacja
Pielęgnacja futerka burmilli, zwłaszcza krótkowłosej, nie sprawia większych trudności. Wystarczy regularnie szczotkować futro, by usunąć martwą sierść. Osoby, które zdecydują się na burmillę półdługowłosą powinny czesać kota częściej – usuwanie martwej sierści ogranicza ryzyko pojawienia się kul włosowych w układzie pokarmowym kota. Należy także regularnie sprawdzać, czy pazury kota nie wymagają skrócenia, a uszy – wyczyszczenia.
- Zdrowie
Koty burmilla są uznawane za rasę stosunkowo zdrową i odporną, jednak – jak każda rasa, hodowana w ograniczonej puli genetycznej – są narażone na niektóre choroby. U burmilli zdarzają się różne alergie, w tym alergie pokarmowe, dlatego warto zadbać o dobrej jakości dietę dla pupila. Zdarzają się także problemy z przyzębiem i wielotorbielowatość nerek (choroba dziedziczna). Burmilla może także przejawiać skłonności do chorób genetycznych typowych dla swoich przodków – kotów burmskich i persów szynszylowych.
Aby uniknąć chorób genetycznych, warto wybierać koty po przebadanych rodzicach – i zawsze przed zakupem kota prosić hodowcę o przedstawienie badań kotów użytych do skojarzenia. Burmilla, jak każde inne zwierzę, będzie potrzebować regularnych wizyt kontrolnych u weterynarza, szczepień i odrobaczania. Należy także zadbać o odpowiednią dawkę ruchu i prawidłowe żywienie, by zapobiegać nadwadze kota.
- Żywienie
Burmilla nie ma szczególnych potrzeb żywieniowych (o ile nie ma alergii pokarmowych). Jak każdy inny kot, powinien otrzymywać posiłki w większości złożone z mięsa i produktów pochodzenia zwierzęcego (ok. 85%). Opiekun może zdecydować się na naturalną dietę BARF, w skład której wchodzi surowe mięso, ryby, produkty pochodzenia zwierzęcego (podroby, tłuszcz, chrząstki) i dodatki (np. zioła, oleje roślinne, suplementy diety) lub na gotową karmę dostępną w sklepach. Wybierając gotową karmę suchą lub mokrą, zawsze należy zwrócić uwagę na skład – dobra karma dla kota powinna składać się z mięsa i nie zawierać zboża.
Gotowa karma wysokiej jakości jest z pewnością wygodniejszym rozwiązaniem dla
opiekuna – mniej czasochłonnym i niesprawiającym problemów z przechowywaniem, a przy tym dostarcza kotu wszystkie niezbędne składniki odżywcze w odpowiednich proporcjach.
- Aktywność kota burmilla
Koty burmilla uwielbiają zabawę i z pewnością będą zachwycone różnymi udogodnieniami, które zapewni im właściciel. Warto zadbać, by burmilla miał do dyspozycji wysoki drapak z półkami i budkami, na które może się wspinać oraz zapewnić mu zabawki takie jak myszki czy piórka na wędce. Świetnie sprawdzą się także zabawki interaktywne dla kotów, które zapewnią tej inteligentnej rasie doskonałą rozrywkę.
Kot burmilla – cena i hodowle
W Polsce funkcjonują pojedyncze hodowle kotów rasy burmilla, ale może okazać się, że na wymarzonego kotka będzie trzeba poczekać – lub rozważyć sprowadzenie kota tej rasy z zagranicy. Cena zwierzęcia może być nieco wyższa niż w przypadku innych ras –
ok. 3–6 tysięcy złotych. Jest to spowodowane rzadkością rasy – za unikatową burmillę wielbiciele kotów muszą zapłacić nieco więcej niż za popularne rasy. Podczas sprowadzenia kota z zagranicy należy doliczyć koszt transportu.
Rasy podobne do burmilli
Jeśli zastanawiasz się nad rasą podobną do kota burmilla, możesz rozważyć zakup kota burmskiego lub perskiego szynszylowego – obie rasy posłużyły do stworzenia burmilli i przejawiają częściowo jej cechy (zwłaszcza koty burmskie). Są także łatwiej dostępne w Polsce. Jeśli zdecydujesz się na jedną z ras, które wykorzystano do stworzenia burmilli, zapłacisz mniej – pers lub kot burmski kosztuje ok. 2–3 tysiące złotych. Podobne do burmilli mogą być także koty brytyjskie, które cieszą się w tej chwili dość dużą popularnością w naszym kraju.
Wielbiciele burmilli przekonują, że w tych kotach jest coś magicznego. Być może to ich wyjątkowe przywiązanie do opiekuna, pełna empatii, wesoła natura, a może po prostu zielone oczy kontrastujące ze srebrnym futerkiem? Jedno jest pewne – burmille fascynują wielu kochających kotów i zasługują na swoją popularność. Może to właśnie kot burmilla stanie się Twoim domowym pupilem?
Dodaj komentarz